Εισαγωγή-Αρχαίο κείμενο-'Εμμετρη μετάφραση-Σχόλια-Σημειώματα-Βιογραφικά στοιχεία.

«Αυτά τα μικρά έργα φέρουν το σεμνό όνομα του επιγράμματος: όμως η σημασία αυτής της λέξεως, στους Έλληνες, είχε περισσότερη ευρύτητα απ΄ό,τι έχει σε μας. Και η τελειότητα που έφεραν σ’ αυτό το είδος της λογοτεχνίας αποδεικνύει και επιμαρτυρεί ό,τι είχε δοθεί σε αυτό το λαό, τον κατ΄εξοχήν ποιητικό, να είναι υπέρτερος σε όλα τα είδη της ποιήσεως.......Στην αρχή  το επίγραμμα δεν ήταν παρά μια απλή επιγραφή για να διαιωνίσει τη μνήμη ενός γεγονότος ή μιας αφιερώσεως. Αργότερα διακόσμησε τις εικόνες των ηρώων. Το χάραξαν πάνω στους τάφους, πάνω στα τρόπαια ͘ συνόδευσε τα δώρα της φιλίας, τις προσφορές στην αγαπημένη…» Fr. Jacobs

O Βασ. Ι. Λαζανάς μας παραδίδει μια έμμετρη λογοτεχνική μετάφραση των αρχαίων ελληνικών επιγραμμάτων, τα οποία αναφέρονται άμεσα ή έμμεσα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κορινθία. Για δώδεκα συνεχείς αιώνες (από τον 6^ο αι. π.Χ. ως τον 6^ο αι. μ.Χ.) τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα και οι θρύλοι της αρχαίας Κορίνθου, οι μεγάλες προσωπικότητες της Κορινθίας, η Λαΐδα η θρυλική εταίρα της Κορίνθου, οι αγώνες των Ισθμίων και των Νεμέων και άλλα καθημερινά περιστατικά, ενέπνευσαν επώνυμους και ανώνυμους επιγραμματοποιούς να πλέξουν τα ολιγόστιχα αριστουργήματά τους. Η πλήρης αυτή μελέτη εμπεριέχει, πέρα από το αρχαίο κείμενο και τη μετάφραση, εισαγωγή, σχόλια, σημειώματα και βιογραφικά στοιχεία για τους επιγραμματοποιούς. 

Για τον συγγραφέα:

Ο Βασ. Ι. Λαζανάς γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1918. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Tübingen. Διετέλεσε Διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Προστασίας Κωφαλάλων και επιθεωρητής του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός και μελετητής της αρχαίας ελληνικής, λατινικής και γερμανικής κλασικής φιλολογίας. Διακρίσεις: 1. Έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών (28.12.1972), 2. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (28.12.1973), 3. Πρώτο κρατικό βιβλίο λογοτεχνίας (1985), 4. Χρυσό μετάλλιο πόλεως Κορίνθου (1982).